Rola kapitału obrotowego netto w finansowaniu działalności operacyjnej spółek górniczych

Abstrakt

W artykule podjęto problem wykorzystania kapitału obrotowego netto do finansowania operacyjnej działalności przedsiębiorstw.
Kapitał obrotowy netto to długoterminowe źródła finansowania (kapitał własny i obce kapitały długoterminowe) droższe od źródeł
krótkoterminowych, stąd racjonalne ich wykorzystanie ma istotny wpływ na efektywność funkcjonowania przedsiębiorstwa. Ustalony
poziom kapitału obrotowego netto jest podstawą konstrukcji wskaźników umożliwiających sterowanie tym kapitałem. Wskaźniki
te to relacje kapitału obrotowego netto do aktywów obrotowych, do sumy należności i inwestycji krótkoterminowych, do środków
pieniężnych i ich ekwiwalentów oraz przychodów ze sprzedaży. W oparciu o tak obliczone relacje dokonano oceny zaangażowania
kapitału obrotowego netto do finansowania operacyjnej działalności spółek górniczych. Spółki te utrzymują wysoki stopień finansowania aktywów obrotowych kapitałami długoterminowymi. W spółkach górniczych o zdywersyfikowanej działalności wydobywczej
poziom finansowania aktywów obrotowych kapitałem długoterminowym jest wyższy niż w spółkach wydobywających węgiel. Jest to
wynikiem utrzymywania wyższego poziomu zapasów wydobywanych surowców, odległości rynków zbytu od miejsca wydobycia oraz
rodzaju wykorzystywanego transportu. Na podstawie relacji kapitału obrotowego netto do środków pieniężnych i ich ekwiwalentów
ustalono, że w niektórych spółkach występuje nadpłynność finansowa. Środki pieniężne są znacznie wyższe niż ten kapitał w okresie
trzech – czterech lat. Nadwyżka środków pieniężnych nad kapitałem obrotowym netto w krótkim okresie nie może być traktowana
jako nadpłynność finansowa, gdyż jest wynikiem elastycznego zarządzania tym kapitałem.