Zastosowanie aplikacji Open Building Footprint dla oceny skutków powodzi, studium przypadku prowincji Can Tho
Abstrakt
Powodzie, najczęstsza katastrofa w Wietnamie, powstają w wyniku zjawisk klimatycznych (takich jak burze i deszcze), zrzutów z basenów międzynarodowych oraz działań pływowych. Delta Mekongu jest szczególnie znana z połączenia tych trzech źródeł wody. W ostatnich latach znaczną część badań poświęcono modelowaniu powodzi i ocenie ryzyka, wykorzystując dane z satelitów i modelowanie hydrauliczne. Dane mieszkaniowe odgrywają kluczową rolę w ocenie ryzyka powodziowego, ale ich źródła są ograniczone. Niedawno firmy Google i Microsoft udostępniły publicznie dwa źródła danych o budynkach mieszkalnych. W artykule wykorzystano dane Google Open Building Footprint oraz dane budowlane pobrane z mapy Landuse w celu oceny wpływu powodzi na obszar zabudowany miasta Can Tho. Dane dotyczące powodzi, dostarczone za pomocą modelowania hydraulicznego MIKE, obejmują okresy powrotu wynoszące 100, 50, 20 i 5 lat (odpowiednio 1%, 2%, 5% i 20%). Bieżące dane dotyczące powodzi są klasyfikowane przy użyciu australijskiego systemu zagrożeń powodziowych, który składa się z pięciu poziomów zagrożenia, od ostrożności do zagrożenia dla wszystkich. Na dwa zbiory danych budynków nałożono dane dotyczące powodzi w środowisku GIS przy użyciu operacji GIS. Do określenia wpływu powodzi na budynki zastosowano funkcję geostatystyczną. Wyniki wskazują, że obszar dotknięty powodzią jest mniejszy w przypadku danych Google Open Building niż w przypadku danych Landuse. Podstawowa różnica polega na tym, że Google Open Building Footprint utworzono przy użyciu zdjęć satelitarnych i skupiono się na śladach budynków, podczas gdy dane Landuse reprezentują rodzaj zagospodarowania terenu przypisany do działki, który może być znacznie większy niż ślad budynku. Podsumowując, Open Building Footprint wykazuje duży potencjał do wykorzystania w ocenie skutków powodzi.Czasopismo pozostawia część majątkową praw autorskich autorowi.
Czasopismo zezwala autorom i zachęca ich do zamieszczania swoich artykułów na prywatnych stronach internetowych oraz w instytucjonalnych repozytoriach. Dotyczy to zarówno wersji przed opublikowaniem, jak i wersji po publikacji. Udostępniając swoje artykuły są zobowiązani do zamieszczenia szczegółowych informacji bibliograficznych, w szczególności (o ile to tylko możliwe) podania tytułu tego czasopisma.