Integracja analizy geoprzestrzennej i danych terenowych na potrzeby mapowania ryzyka osuwisk nad jeziorem Bau Trang

Abstrakt

Niniejsze badanie ocenia ryzyko osuwisk na obszarze jeziora Bau Trang w Wietnamie, integrując dane terenowe, analizę geoprzestrzenną i modelowanie geotechniczne. Jezioro Bau Trang, krytyczny obszar ekologiczny i gospodarczy, stoi w obliczu rosnącego zagrożenia osuwiskami spowodowanego dynamiką hydrogeologiczną i działalnością człowieka, w szczególności nieuregulowaną turystyką. Korzystając z siedmiu map tematycznych - geologii, topografii, nachylenia, właściwości gleby, przepuszczalności wody, wytrzymałości mechanicznej i wpływu użytkowania gruntów – w ramach tych badań opracowano mapę zagrożeń kategoryzującą obszar na pięć poziomów ryzyka: bardzo niski, niski, średni, wysoki i bardzo wysoki. Strefy wysokiego ryzyka, skoncentrowane wzdłuż południowego i południowo-zachodniego brzegu Bau Ba, charakteryzują się stromymi zboczami, luźnymi piaszczystymi glebami i wysoką przepuszczalnością wody, pogarszaną przez sezonowe opady deszczu i zagęszczanie gleby spowodowane przez człowieka. Wyniki badania podkreślają ekologiczne i gospodarcze znaczenie stref wysokiego ryzyka, które obejmują kluczowe ośrodki turystyczne. Aby złagodzić ryzyko, badanie zaleca rozwiązania strukturalne, takie jak ściany oporowe i geowłókniny, wraz ze środkami niestrukturalnymi, takimi jak ponowne zalesianie, przepisy dotyczące zagospodarowania przestrzennego i zaangażowanie zainteresowanych stron. Strategie te mają na celu zrównoważenie rozwoju turystyki z ochroną środowiska, zapewniając długoterminowy zrównoważony rozwój. Badania te zapewniają powtarzalne ramy oceny ryzyka osuwisk i oferują praktyczne rozwiązania wspierające odporność w regionach wrażliwych środowiskowo.