Segmentacja jednorodnych regionów właściwości pola grawitacyjnego metodą uczenia maszynowego w centralnym obszarze Wietnamu
Abstrakt
W artykule przedstawiono wyniki zastosowania metody uczenia się bez nadzoru (grupowania K-średnich) w polu anomalii grawitacyjnych w centralnym regionie Wietnamu, aby podzielić obszar badawczy na różne klastry, które są homologiczne pod względem właściwości fizycznych.
Dla osiągnięcia optymalnych wyników ważną rolę odgrywają parametry wejściowy. Wybrano 4 wielkości wejściowe: grawitację, atrybut anomalii pola, atrybut gradientu poziomego, atrybut wariancji i współczynnik śledzenia anomalii grawitacyjnej.
Uzyskane wyniki wykazały, że obszar badawczy można podzielić na 7 klastrów, 9 klastrów, 11 klastrów oraz 13 klastrów charakteryzujących się ścisłymi właściwościami pola grawitacyjnego. Wyniki badań pokazują, że południowy zachód, centrum i południe obszaru badań charakteryzują się złożonymi, zmieniającymi się właściwościami fizycznymi, wynik ten odzwierciedla skomplikowaną aktywność tektoniczną na tych obszarach obecność spękań warstw skalnych w różnych kierunkach. Lokalizacje te są potencjalnymi miejscami tworzenia się skał endogenicznych złóż minerałów pochodzenia magmowego. Północno-zachodnia, północna i wschodnia część obszaru badawczego charakteryzuje się nieznacznymi zmianami właściwości fizycznych pola, odzwierciedlającymi stabilność warstw gruntu i skał na tym obszarze. Wyniki grupowania zgodnie z algorytmem uczenia się bez nadzoru (K-średnich) początkowo dotyczyły środkowego Wietnamu. Pozwoliły na zwiększenie wiarygodności decyzji geologów i geofizyków w interpretacji budowy geologicznej i ocenie pochodzenia głęboko zalegających złóż minerałów.
Copyright (c) 2023 THI Phan Hong,Do MINH Phuong,Tran VAN Huu
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Czasopismo pozostawia część majątkową praw autorskich autorowi.
Czasopismo zezwala autorom i zachęca ich do zamieszczania swoich artykułów na prywatnych stronach internetowych oraz w instytucjonalnych repozytoriach. Dotyczy to zarówno wersji przed opublikowaniem, jak i wersji po publikacji. Udostępniając swoje artykuły są zobowiązani do zamieszczenia szczegółowych informacji bibliograficznych, w szczególności (o ile to tylko możliwe) podania tytułu tego czasopisma.