Metodyka wyznaczania emisji zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego z robót górnictwa odkrywkowego

Abstrakt

W ostatnich latach w górnictwie zaszły istotne zmiany wskaźników jakościowych i ilościowych środków technicznych i materiałów stosowanych podczas odkrywkowego wydobycia rudy żelaza. Zaktualizowano parki techniczne załadunku i rozładunku oraz sprzętu transportowego, pojawiły się nowe rodzaje materiałów wybuchowych. Obecnie nie ma metod obliczania emisji zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego z nowoczesnych urządzeń górniczych. W 1989 r. opracowano „Metodykę obliczania emisji substancji szkodliwych z kamieniołomów z uwzględnieniem niestacjonarności ich procesów technologicznych”, która obecnie nie uwzględnia już ww. czynników i wymaga rewizji i uzupełnień.
„Metodyka wyznaczania emisji zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego przez kopalnie odkrywkowe” powstała na podstawie „Metodyki obliczania emisji substancji szkodliwych z wyrobisk z uwzględnieniem niestacjonarności ich procesów technologicznych” z 1989 r. W ostatnich latach zostały przeprowadzone instrumentalne pomiary zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego podczas różnych procesów technologicznych w wyrobiskach na hałdach i składowiskach odpadów. Opracowana „Metodyka wyznaczania emisji zanieczyszczeń do powietrza przez roboty odkrywkowe” zawiera aktualne do dziś dane z metodyki z 1989 roku, dane dotyczące charakterystyki technicznej i parametrów urządzeń stosowanych obecnie przez kopalnie odkrywkowe (z prac wydobywczych), a także wyniki badań naukowych prowadzonych przez Instytut Badawczy Bezpieczeństwa i Ekologii Pracy w Przemyśle Górniczo-Hutniczym Krzyworoskiego Uniwersytetu Narodowego. Podstawą opracowania „Metodyki wyznaczania emisji zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego przez zakłady odkrywkowe” jest potrzeba określenia wielkości emisji zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego z nowoczesnych procesów technologicznych i urządzeń kopalni odkrywkowej.