Czy strumień rozrzedzonej cieczy znad elektrodializy nadaje się do celów rolniczych?
Abstrakt
Woda ze szlamów, produkt drenażu osadu pierwotnego i aktywnego z procesu oczyszczania ścieków komunalnych, jest bogata w składniki
odżywcze, w szczególności azot i fosfor. Azot i fosfor to nieorganiczne substancje biogenne nadające się do żywienia roślin. Woda
szlamowa może być oczyszczana przez elektrodializę. Proces ten prowadzi do powstania dwóch produktów, jeden to strumień rozcieńczony
(roztwór mniej skoncentrowany niż wsad, zawiera pewne składniki odżywcze), a drugi to strumień skoncentrowany (roztwór,
w którym składniki odżywcze są skoncentrowane). Istnieje wiele badań nad odzyskiwaniem azotu i fosforu ze strumienia koncentratu,
na przykład w postaci struwitu (fosforan magnezowo-amonowy) używanego do nawożenia. Jednak niewiele uwagi poświęcono ogromnym
ilościom strumienia rozcieńczalnika. Strumień rozcieńczony może być wykorzystywany w rolnictwie jako woda do nawadniania,
gdzie wartością dodaną tego produktu jest częściowa zdolność nawożenia. W ten sposób ścieki można wykorzystać do nawadniania
i nawożenia, poddając ścieki analizom agrochemicznym. Ważnym warunkiem stosowania wody z szlamu lub strumienia rozcieńczonego
do nawadniania jest brak metali ciężkich i substancji toksycznych. Jeśli woda zawiera metale ciężkie, można je usunąć ze stosunkowo
dobrym powodzeniem, na przykład przez strącanie. Wykorzystanie wody odpadowej do celów rolniczych do nawadniania jest jedną
z nowych opcji w poszukiwaniu nowych wtórnych źródeł wody. Temat ten jest bardzo aktualny, ponieważ ważne jest zmniejszenie zużycia
wysokiej jakości zasobów wodnych. Woda czysta musi służyć do picia, dlatego konieczne jest poszukiwanie alternatywnych zasobów
wody do celów rolnych.
Copyright (c) 2021 Michaela ČERVENKOVÁ,Katrin CALÁBKOVÁ
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Czasopismo pozostawia część majątkową praw autorskich autorowi.
Czasopismo zezwala autorom i zachęca ich do zamieszczania swoich artykułów na prywatnych stronach internetowych oraz w instytucjonalnych repozytoriach. Dotyczy to zarówno wersji przed opublikowaniem, jak i wersji po publikacji. Udostępniając swoje artykuły są zobowiązani do zamieszczenia szczegółowych informacji bibliograficznych, w szczególności (o ile to tylko możliwe) podania tytułu tego czasopisma.