Ocena uwolnienia minerałów – podejście konwencjonalne i nowe techniki automatyczne
Abstrakt
Charakterystyka właściwości tekstury minerałów jest blisko związana z procesem ich uwolnienia. Pomiary uwolnienia minerałów powiązane są z mieleniem rudy i mogą być wykonane za pomocą mikroskopu optycznego przy zastosowaniu konwencjonalnych metod
– liczenia punktów, metody linii przecięcia albo metody pomiarów planimetrycznych (2D). Nowoczesne urządzenia automatyczne,
jak również wyrafinowane techniki pomiarowe (QEMSCAN/MLA) stosują pomiar pól powierzchni wolnych ziaren minerału na
próbkach wypolerowanych przekrojów w celu określenia stopnia uwolnienia minerałów. Wartość tego uwolnienia otrzymana na podstawie pola powierzchni wolnej może być przedmiotem zainteresowania w kontekście prowadzenia procesu flotacji, aczkolwiek nie
w przypadku wzbogacania grawitacyjnego, czy magnetycznego. Prawidłowość prognozy odnośnie zachowania rudy podczas procesu
zależy od metody oceny uwolnienia minerałów. Biorąc pod uwagę surowce o skomplikowanej teksturze bardzo ważnym jest, którą
metodę zastosuje się w celu określenia stopnia uwolnienia minerałów pamiętając także o tym, czy dany proces jest oparty o metody
fizyczne, czy też chemiczne.