Zastosowanie kotwi do rozrzedzania obudowy podporowej w warunkach głębokich kopalń węgla kamiennego – studium przypadku

Abstract

Obudowa podporowo-kotwowa jest jedną z niewielu szans na obniżenie kosztów
drążenia wyrobisk przygotowawczych w polskich kopalniach węgla kamiennego. Zastosowanie
obudowy kotwowej do wzmacniania górotworu i przykotwiania odrzwi umożliwia zarówno
zwiększenie podziałki obudowy podporowej, a więc ograniczenie zużycia stali, ale także obniżenie
kosztów transportu do przodków, zmniejszenie obciążenia pracą załóg przodkowych i ścianowych.
Opisany w artykule eksperyment został zrealizowany w LW Bogdanka S.A. i poległa na
rekordowym rozrzedzeniu obudowy w warunkach polskich bo aż do 1,5 m. W oparciu
o doświadczenia Kopalni oraz analizy i obliczenia dobrano obudowę kotwową złożoną z dwóch
systemów kotwi wklejanych – prętowych i długich kotwi strunowych. Roboty realizowane
w przodku były całkowicie zmechanizowane dzięki kombajnowi wyposażonemu w lawetę
wiercąco-kotwiącą. W rezultacie osiągnięto postęp dobowy na poziomie 11,5 m na dobę. W trakcie
drążenia, jak i utrzymywania wyrobiska przed frontem ściany prowadzono obserwacje i pomiary,
które w znacznej mierze potwierdziły słuszność zastosowanej metody zabezpieczenia chodnika.